Miejmy dziecko

Harry

Wstałem o 8 tak, aby nie obudzić Caroline. pocałowałem ją i zacząłem się ubierać.

Usłyszałem jakieś hałasy czyli pewnie Mike już nie spał.

Wyszedłem z sypialni i zbiegłem na dół.

-Cześć młody, chodź jemy śniadanie i jedziemy.

- Jedziemy gdzie?

-Do domu jedziemy.

- No dobra.... - wyciągnął telefon i coś na nim przeczytał - kurwa!

-Co jest? I cicho bo obudzisz siostrę

Chłopak podał mi telefon i przeczytałem wiadomość od Marcy.

"Po prostu zerwaliśmy, obydwoje stwierdziliśmy że tak będzie lepiej i już. Nikt nie musi wiedzieć co stało się naprawdę, nie chce tego więc proszę utrzymuj tą wersje i już. Tak będzie najlepiej."

-Wiesz ty leć kup tyle róż ile jest w kwiaciarni

- Widzisz jaka ona jest. Nie chce nikomu mówić jakim jestem idiotą.

-Widzę bo cię kocha...Pomogę ci...- poklepałem go po plecach- A teraz chodź bo muszę jeszcze pobawić się w dyplomatę i mam nadzieję że przez to nie oberwę od Zayna lub twojego taty- wziąłem kluczyki od samochodu

- Ale....dobra, gorzej i tak już nie będzie. - pojechaliśmy.

Wysiedliśmy z auta i weszliśmy do domu Lou.

- Gdzieś ty tyle był? Mogłeś zadzwonić. - na progu przywitała nas Alice

-U mnie był- odparłem za młodego- Gdzie Lou?

- Chyba w ogrodzie...

-Chodź- wziąłem mikea i poszliśmy we wskazanym kierunku

Chłopak szedł jak na stracenie głowy . Zobaczyliśmy jego ojca i tam podeszliśmy.

-Hej Lou- powiedziałem do niego

- Zgaduje że był u was. - powiedział a ja pokiwałem głową.

-Tak. Słuchaj Mike ja muszę jechać pozałatwiać parę spraw do ślubu ale jeśli przyjdzie zayn to daj znać co?

- Jakiego ślubu? - spytał mój przyjaciel chyba tak naprawdę wiedząc o co chodzi.

-Mojego .

- No to....fajnie. - powiedział, ale po chwili szczerze sie uśmiechnął.

-No to ja lecę. Pamiętaj Mike- mrugnąłem do niego i wyszedłem

Mike

- Był tu może wujek? - spytałem taty.

-Który wujek masz 5

- Mam na myśli wujka Zayna.

-Nie,a po co miał być?

- Tak pytam.

-Siadaj- wskazał na ławkę- Kręcisz.

- Nie....po prostu myślałem że tu przyjedzie.

-Jeśli przyjedzie i dowiem się czegoś o czym mi nie powiedziałeś będzie gorzej

- Ale to moje sprawy....

-Yhym a wiesz może co robią twoje zdjęcia na każdej plotkarskiej stronie internetowej?

- Co?! Jakie zdjęcia?

-z imprezy której podobno nie było a teraz czekam na twoją wersję

- To znaczy, no bo możliwe że ja zrobiłem imprezę jak was nie było..

-to już wiemy słucham dalej

- I potem zrobiłem coś bardzo, bardzo głupiego

-Tak? co zrobiłeś

- No bo ja przespałem się z jakąś panienką...

Widziałem jak ojciec robi się co raz bardziej wściekły

- Tato ja tego nawet nie pamiętam..  - powiedziałem szybko.

-No ja wiem że nie pamiętasz bo byłeś pijany. Wiesz co nie wiem co zrobisz ale masz ją odzyskać.

- Łatwo powiedzieć, ona nie chce mnie znać..

-Nie wkurzaj mnie! po prosty mnie nie denerwuj! Idź do do..- nie dokończył bo usłyszeliśmy wujka Zayna.

-MIKEE TOMLINSON!

Odwróciłem się i zobaczyłem wujka.

- Ona nie chce mi powiedzieć więc może ty wyjaśnisz mi dlaczego zerwaliście?

-My..my- zacząłem się jąkać- Wujek nie czytał gazet prawda?

- A powinienem?

-Niee- Boże zabierz mnie stąd- błagałem w myślach.

- Powiesz mi w końcu co się stało? - był zły, ale bardziej zmartwiony.

-No bo my.. my się nie dogadaliśmy i zerwaliśmy- skłamałem.

- Tak nagle. Przynajmniej ustaliliście wspólną wersję....

Cofnąłem się trochę patrząc na tatę. nie wiedziałem co powiedzieć co zrobić

Wiedziałem że nie będzie się wtrącał postanowił pozwolić podjąć mi samemu decyzje.

Przecież jestem dorosły. Stałem tak nie odzywając się.

- Czyli się nie dowiem. Muszę to zrobić czytając jakieś brukowce?!

-Ja sam nie wiem. nie pamiętam

- Jak to nie pamiętasz, nie osłabiaj mnie.

-no nie pamiętam. Pijany byłem

- Upiłeś się? O to poszło?

-Zdradziłem ją...

Byłem pewien że zaraz oberwę. Jednak wujek tylko na mnie patrzył. Widziałem smutek i wielkie rozczarowanie w jego oczach.

-Nie chciałem tego zrobić. Nie chciałem jej skrzywdzić, ale ja nic nie pamiętam

- Ona naiwna chciała cię jeszcze bronić.... - powiedział cicho.

Już nie chciałem tego słuchać. Wiem co zrobiłem i żałowałem. Ominąłem tatę i wyszedłem z domu. Moim celem była jakaś speluna. Musiałem odreagować w bardzo prosty sposób.

Oderwać się od tego wszystkiego. na chwile zapomnieć

Wszedłem tam szukając odpowiedniej osoby. Mężczyzna siedział przy stoliku.

-Sprzedasz mi działkę?- spytałem.

- Dawno u mnie nie byłeś? - usłyszałem.

-Jak widzisz próbowałem się nie staczać,

- To tylko zabawa. Bez tego jest nudno... - zaśmiał się.

-No ja mam właśnie bardzo ciekawe życie- burknąłem- dawaj- położyłem na stole pieniądze

Mężczyzna wyjął woreczek z narkotykami o dyskretnie mi go podał.

-Dzięki- rzuciłem i wyszedłem stamtąd. Wróciłem od razu do domu chcąc iść do siebie ale ktoś mnie zatrzymał.

- Jestem zmęczony.. - powiedziałem do mamy.

-Dobra idź, lepiej nie wchodź w drogę tacie.

Tak też zrobiłem szybko zamknąłem się w swoim pokoju.

Usiadłem w łazience na płytkach wciągając amfetaminę

To był najłatwiejszy sposób na oderwanie się od tego wszystkiego.

dwie godziny wcześniej

Harry

Gdy tylko odstawiłem mike'a pojechałem do jubilera. Załatwiłem nam obrączki a potem spotkałem się z kobietą organizującą śluby. Ja nie miałem do tego głowy. Razem pojechaliśmy do mnie, abyśmy mogli rozmawiać również z moją narzeczoną.

- Proszę bardzo - Caroline przyniosła kawę i ciastka.

-Dziękuję. A więc od czego zaczniemy proszę państwa?- zapytała sięgając po notes z torebki

- Ślub będzie w ogrodzie. - powiedziałem.

-To nam już załatwia wiele. przyjęcie również by mogło się tu odbyć. Ogród jak widzę jest duży. Co pan sądzi?

- Tak właśnie byśmy chcieli.

-To wspaniale. Wszystko udekorujemy. znaczy moja ekipa. Kuchnią też się zajmiemy. Teraz przejdźmy do pani Tomlinson. Czy życzy sobie pani pomocy przy wyborze sukni?

- Sama wybiorę suknię - powiedziała Caroline.

-Nie to miałam na myśli- uśmiechnęła się projektantka.- chciałam ją dla pani wykonać.

- O.....to znaczy, Chętnie bym spróbowała.

-To świetnie. Pomyślimy nad tym zaraz jak będziemy same- mrugnęła do mojej ukochanej- A co  do pana panie Styles to nie mam za dużo do pomocy. Jeśli jednak mogę zasugerować to smoking w przeciwieństwie do zwykłego garnituru będzie leżał na panu lepiej.

- Tak, zdecydowanie się zgadzam. - usłyszałem Caro.

-No to ja nie mam nic do gadania- zaśmiałem się- Coś jeszcze czy mogę już panie zostawić?

- Harry, no a tort, jedzenie?

-To wszystko dzisiaj?

- Jak pani uważa?

-Jak państwo wolicie. Ja pracuję dla państwa.

-O super. Kotku oddaję ci wolną rękę. Ustal wszystko z panią- pocałowałem ją w policzek

- Jasne tak jest najprościej.... - zaśmiała się.

-Ja się na tym nie znam wiesz o tym kochanie. Będę u siebie- wstałem od stołu i poszedłem do muzycznego komponować kolejną piosenkę

Caroline

- Czyli na dzisiaj to wszystko? - upewniłam sie żegnając z kobietą.

-Tak. W sobotę bym wpadła zaprojektowałybyśmy suknię

-Dobrze, dziękuje i do zobaczenia.

Pożegnała się ze mną i wyszła. Zamknęłam drzwi i posprzątałam ze stołu kubki i talerze.

Przeszłam na dolnym korytarz słysząc melodię graną na pianinie. Uśmiechnęłam się słysząc kolejne dzieło Harrego.

Weszłam do środka aby lepiej słyszeć. Mężczyzna cicho śpiewał grając i patrząc na zapisaną nutami i słowami kartkę.

Stałam w drzwiach słuchając do końca. Przestał grać i zerknął w moją stronę.

- Śliczne

-Bo dla ciebie- uśmiechnął się.

- Dziękuje.. - usiadłam mu na kolanach i pocałowałam w policzek.

Objął mnie.

-Umiesz grać?

- Tata mnie uczył. - pokazałam mu grając kołysankę jaką śpiewał ostatnio chłopcom.

-Świetnie. To zagrajmy razem to- wskazał na kartkę.

- Dobra. - przeanalizowałam nuty.

Zaczął powoli i zaraz ja do niego dołączyłam.

Brzmienia jakie wychodziły spod naszych palców były cudowne, pasowały do siebie, ani jednego fałszywego dźwięku.

Dołączyłam się też śpiewając. Tekst kończył się słowami Kocham cię.

Siedziałam patrząc się na moje palce na fortepianie.

-Coś nie tak?- spytał cicho,

- Nie, jest idealnie - odpowiedziałam szybko

-Kocham cię Caroline- powiedział zbliżając się aby mnie pocałować

- Ja ciebie też. - potem nasze usta złączyły się w pocałunku.

Naprawdę to wszystko było takie wspaniałe i nie realne. Osoba bliska mi jak rodzina stała się osobą najważniejszą w moim życiu dla której zrobiłabym wszystko

- Kiedy ją napisałeś?

-Kiedy... kiedy nie byłaś ze mną- zmieszał się.

- No to już jakiś czas temu. - popatrzyłam na niego.

-Tak. Dawno to napisałem teraz odtworzyłem i poprawiłem parę wersów. Ale głównie chodziło oto że zapisywałem swoje uczucia

- Matko, jak ja cię bardzo kocham! - znowu go pocałowałam

Czułam jak się uśmiecha gdy muskał wargami moje wargi. Złapałam go za kark i przyciągnęłam bliżej. Objął mnie tak że usiadłam na jego kolanach. Oderwaliśmy się od siebie dopiero kiedy zabrakło nam powietrza. Później przytulił się do mnie jakby bał się że ucieknę. Wsłuchałam się w jego oddech, po chwili znowu mnie pocałował.

wkładał w ten pocałunek całą swoją miłość do mnie. Odwdzięczałam się tym samym, lubiłam czuć jego ciepło. Teraz obejmował mnie niczym najdroższą porcelanę delikatnie całując po szyi. Odchyliłam głowę do tyłu, czułam się jak w transie. Moje ciało podporządkowywało się jego czułemu dotykowi. Kiedy poczułam jego dłonie pod swoją bluzką szybko za nie złapałam.

- Nie...

Posłusznie je cofnął

- Nie dzisiaj. Odstawiłam tabletki i no wiesz mam przypadłość...

-Dobrze kochanie- uśmiechnął się całując mnie w kącik ust.

- Zrozumiałeś co do ciebie powiedziałam? - popatrzyłam na nniego.

-Tak, ale to oznacza że nie mogę cię pocałować?

- Nie o to mi chodzi. Mam na myśli brak reakcji na wiadomość że przestałam brać tabletki... - chciałam zauważyć choćby najmniejszą reakcje jeśli dotrze to do niego.

-Zależy kiedy je przestałaś brać... Chyba że chcesz mi powiedzieć że jesteś w ciąży?

- No przecież mówię ci że mam okres. - zaśmiałam się.

-No ale mieszasz mi w głowię więc się nie dziw. A właśnie ty zamierzasz je odstawić już tak zupełnie?

- Zupełnie.

-Jak to? Przecież ty nie chcesz mieć jeszcze dzieci a to jest możliwe

- Zmieniłam zdanie...

-Mówisz poważnie? Kiedy zmieniłaś? Powiedz mi proszę. Kiedy uznałaś że chcesz- uśmiechnął się

- Już jakiś czas temu nad tym myślałam, a jak zobaczyłam cię z moimi braćmi to byłam pewna.

Podniósł mnie zakręcił i pocałował.

-jesteś wspaniała- wyszeptał.

~~~~~~~~~~*~~~~~~~~~~

Dwie sprawy. Pierwsza to taka, ze nie wiem kiedy pojawi się kolejny rozdział, gdyż zapas

skopiowanych części mi się skończył. Muszę to pokopiować i dopiero dodam. :)

Druga to jak się podoba szablon? Jeden z moich pierwszych dla tego pytam Was o opinię :)

No i jak się podoba rozdział?