Chyba oryginalny prezent

 9 miesięcy później

Dzisiaj jest wigilia. Termin mam na za tydzień, a brzuch ogromny. Chłopcy dekorują dom , a ja z córką przygotowujemy świąteczne potrawy.

-Mamo idź się połóż ja dokończę- poprosiła- Zaraz wujek Niall przyjdzie z Kate i małą Holly to sobie z nimi pogadasz.

- Dobrze się czuje. - uśmiechnęłam się do niej.

-To usiądź ja dokończę

Zrobiłam to i patrzyłam przez okno na Louisa i Fabiana którzy ubierali choinkę przed domem. 

Coś im to nie wychodziło. Za to Mike i Chris mieli dobrą zabawę w śniegu Louis wkurzył się i kazał im pomóc. Nie miał cierpliwości ostatnio.Pewnie denerwował się przed porodem.

- To duży obowiązek? - spytała mnie Caro nagle.

-Dzieci?

- No takie małe.

-Bardzo duży. Tylko proszę abyś z Harrym się jeszcze powstrzymała do robienia dzieci- zaśmiałam się 

- Pytałam z ciekawośći. - powiedziała szybko

Ktoś zapukał do drzwi, więc dziewczyna poszła otworzyć. Gdy wróciła przyszła z Harry'm.

- O wilku mowa - powiedziałam.

-Cześć Alice- przywitał się ze mną całusem w policzek.

- Hej. - uśmiechnęłam się.

- To jest jakieś ruskie! - krzyknęła Caroline nie mogąc otworzyć słoika.

-Co?- spojrzał na nią.

- Ten pieprzony słoik. - powiedziała zła.

-daj to- odebrał od brunetki szkło i sam otworzył.

- Dzięki. - wzięła od niego naczynie.

-Ależ proszę kochanie- cmoknął ją w policzek i usiadł obok mnie.

Dziewczyna uśmiechnęła się i zaniosła półmisek na stół.

-Jak ... maluch, bo tak w ogóle to chłopiec czy dziewczynka?

- Nie wiem. Nie chcieliśmy wiedzieć. Będzie wi....Auu!

-Co jest?

- Wody! - zaczęłam głęboko oddychać. Usłyszałam jak Caroline woła Louisa. Już po chwili jechaliśmy do szpitala.

-Nie za wcześnie ty chcesz urodzić?- zapytał spanikowany Lou trzymając mnie za rękę kiedy Mike tłumaczył zdenerwowanemu Harremu jak jechać

- Nudziło mi się. - powiedziałam ironicznie.

-Bez sarkazmu kochanie.

W szpitalu powiedzieli że będę rodzić naturalnie. Przewieźli mnie na porodówkę zostawiając całą moją rodzinę na korytarzu.

Louis stwierdził że to wspaniałe że będzie mógł obchodzić urodziny z dziećmi. Oryginalny prezent- pomyślałam, ale potem nastąpiła fala bólu i zaczął się kolejny etap mojego porodu.

Po trzech godzinach urodziłam.       

-Chłopiec...    

- Chłopiec. -powtórzyłam.   

-I chłopiec.

- Dwaj?          

-Dwaj.

- Caro się ucieszy - powiedziałam do siebie

Zamknęłam oczy i zmęczona odpłynęłam  

Louis

-Mam dwóch synów. Znowu. - byłem szczęśliwy. 

-Tak, bracia!- Mike Chris i Fabian normalnie skakali z radości- Nieźle ojciec.

- Dwóch matołów więcej. - powiedziała moja córka uśmiechając się jednak.     

-Oj przestań- zaśmiałem się i wszyscy się przytuliliśmy.

Tydzień później

Wszyscy razem. Chłopcy, ich rodziny, nasze dzieci i ja z Alice znajdowaliśmy się w salonie.

Maluchy były całe i zdrowe. Już od razu ich wypuścili do domu.

- Jak je nazwiecie? - spytała Caroline.        

-Decyzja należy do was- odparłem uśmiechając się.

- To wasze dzieci.     

-To wasze rodzeństwo.         

- Może Matt?

-Matt? Mattew-świetnie.​ Co myślisz aniołku?

- Tak, jeszcze drugi.

-No Caroline wymyślaj

- Hmm.... Nathan? - powiedziała patrząc na jednego z maluchów.           

-Ja jestem za i Alice nawet jak się sprzeciwisz to tak go nazwiemy.

- Jestem genialna. - powiedziała nasza córka śmiejąc się. 

-Wierz w to- odparował Mike.

Usiedliśmy wszyscy na kanapie albo stanęliśmy w koło. Aparat został tak ustawiony aby zaraz uchwycić nas na zdjęciu. Koleja fotografia do albumu, albumu historii naszego życia. Ja i Alice. Miłość, która przeszła tak wiele, która walczyła z problemami i która stworzyła szczęśliwą rodzinę. Miłość, która wiecznie trwa i trwać będzie. Bo to jest nasza miłość...

~~~~*~~~~

Proszę bardzo. Kolejny rozdział, żebyście zaraz nie zwariowali...